Η ανάμνηση της Αθήνας θα είναι πιο δυνατή από τσάϊ...

Στον απόηχο της μεγάλης βραδιάς του champions league, κι ενώ η Μίλαν έχει σηκώσει το νικητήριο κύπελλο της Ευρώπης, η πλατεία Συντάγματος έχει συνέλθει από το πανηγυρικό ξέσπασμα των ξένων και των γηγενών φιλάθλων της και, τα κόκκινα χρώματα της ομάδας που δέσποζαν στους δρόμους άρχισαν να ξεθωριάζουν,
δημοσιεύω το κείμενο του κυρίου Γιάννη Δ., όπως δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο ανήμερα του κρίσιμου ποδοσφαιρικού αγώνα.
Ναι Γιάννη, ο Ρικ, η Ανέτ και ο Πάτρικ επέστρεψαν στην καθημερινότητά τους. Όπως εμείς.

Υγ: Τι κρίμα, έχασε η ομάδα που υποστήριζε... έπρεπε να είχα βάλει στοίχημα!



Του Γιάννη Δ. http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/230507_03.pdf

Αύριο, μεθαύριο, το πολύ την Κυριακή, ο Ρικ, η Ανέτ και ο Πάτρικ, θα τρώνε ξανά fish n’ chips χωμένοι σε κάποια παμπ με κόκκινη λερωμένη μοκέτα κάπου στο Κόλτσεστερ.
Το ξέρουν καλά αυτό, το φοβούνται. Γι’ αυτό και τους βλέπει κανείς -τρεις μέρες τώρα- να τριγυρνάνε στην Αθήνα αλέγροι. Είναι βροχερή η φετινή άνοιξη, αλλά με κανένα «winter pill» δεν συγκρίνεται. Και τι να πουν τα δίπατα σάντουιτς των Boots μπροστά στη «βρώμικη» απόλαυση του «τζάϊρος»;
Βέβαια δεν είναι μόνο ο ήλιος, οι μπύρες και τα βρώμικα. Είναι κι η Liverpool. Αγάπη που για να την καταλάβει κανείς πρέπει να αποδεσμεύσει από τη μνήμη του μερικά καρέ: Τον Κένι Νταλγκλίς βγαλμένο από τα ασπρόμαυρα 70’s, το μουστάκι του Ιαν Ρας υπογεγραμμένο από το “Crown paints” στη φανέλα, το απαίσιο πέναλτι του dirty Ντάϊνα στο Xέϊζελ.
Πλάκα, Μοναστηράκι και φθηνά ξενοδοχεία στην Πειραιώς λοιπόν. Εκεί, τριανταπέντε χιλιάδες βρετανοί, οι μισοί χωρίς εισιτήριο, προσπαθούν αυτό που παραδοσιακά προσπαθούν: Να ξεπεράσουν την αμηχανία τουs και να επιτύχουν μια ψυχική κατάσταση ενδιάμεση του «cheerful» και του ευτυχούς.
Στην Αθήνα, η βρετανική πρεσβεία θα τους υποδεχθεί με όλα τα χαρακτηριστικά της stiff upper lip εξυπηρέτησης: σαφείς: Αν συλληφθείτε ή φυλακισθείτε σας εξηγούμε τις διαδικασίες του ελληνικού δικαίου, σας δίνουμε λίστα με δικηγόρους που μιλάνε αγγλικά. Δεν μπαίνουμε όμως στην ουσία της όποιας δικαστικής σας περιπέτειας. Αν χάσετε τα λεφτά σας θα σας πούμε πώς να μεταφέρετε χρήματα από τη Βρετανία και θα ειδοποιήσουμε φίλους και συγγενείς (ότι μείνατε άφραγκοι). Δεν δανείζουμε όμως χρήματα. Και -γενικώς- δεν θα κάνουμε τη δουλειά ταξιδιωτικών πρακτόρων, αεροπορικών εταιριών ή τραπεζών. Ούτε θα πληρώσουμε λογαριασμούς και φέσια σε ξενοδοχεία, δικηγόρους και γιατρούς.

Στον τελικό η Λίβερπουλ θα χάσει ή θα κερδίσει. Αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Την Κυριακή ο Ρικ, η Ανέτ και ο Πάτρικ θα είναι ξανά στην πατρίδα. Η ανάμνηση της Αθήνας θα είναι πιο δυνατή από τσάϊ, πιο επώδυνη κι απ’ την υγρασία.

Ελεύθερος Τύπος
23/5/2007