«Φεστιβάλ για.. νομιμοποίηση»

Με κεντρικό σύνθημα «απαγορεύστε τις απαγορεύσεις» πραγματοποιήθηκε για τρίτη συνεχή χρονιά στην Πανεπιστημιούπολη το φεστιβάλ με αφορμή την «Ημέρα Παγκόσμιας Δράσης για τη Νομιμοποίηση της Κάνναβης». Διοργανωτές του ήταν διάφορες ομάδες νέων καθώς και οικολογικές οργανώσεις (Ηλιόσποροι, Οικολόγοι Πράσινοι κλπ). Παρά τους φόβους ορισμένων για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί το συγκεκριμένο φεστιβάλ, δεδομένου του «προκλητικού» του χαρακτήρα, η διήμερη εκδήλωση έμοιαζε περισσότερο με ένα μεγάλο φοιτητικό πάρτι. Οι δραστηριότητες των οργανωτών και του κοινού περιορίστηκαν στη μουσική ερασιτεχνικών συγκροτημάτων και στην ενημέρωση προς το κοινό για ζητήματα σχετικά με την παγκόσμια εκστρατεία κατά της απαγόρευσης των ναρκωτικών ουσιών. «Η απαγορευτική πολιτική που ασκείται έχει αποτύχει παταγωδώς» υποστηρίζει ο Μιχάλης Θεοδωρόπουλος, μέλος της οικολογικής ομάδας Ηλιόσποροι, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα επικριτικός και για την ανακοίνωση της ΚΝΕ («Περισσεύει το θράσσος στους διοργανωτές του Φεστιβάλ Κάνναβης») .

Ελεύθερος Τύπος
7/5/2007

Updated 9/5/2007

Μου ζητήθηκε απ’ την εφημερίδα να παραβρεθώ στο εν λόγω φεστιβάλ. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ήμουν προκατειλημμένη και λίγο φοβισμένη θα έλεγα, απ’ όσα μου είχαν πει... Συνάντησα τους διοργανωτές, είδα όσους συμμετείχαν και όσους από περιέργεια παρίσταντο, ως επί το πλείστον φοιτητές. Ήταν μια χαρά παιδιά! Μίλησα με κάποιους από τους διοργανωτές, συζητήσαμε τους λόγους που εκείνοι ζητούν την αποποινικοποίηση των μαλακών ναρκωτικών, άκουσα μουσική και «κόλλησα» στην επιδεξιότητα των νεαρών ζογκλέρς.
Συμφωνώ στο ότι η κάνναβη είναι λιγότερο τοξική και εθιστική απ’ το τσιγάρο και το αλκοόλ βάσει μελετών, και στο ότι η επί χρόνια απαγορευτική πολιτική που ασκείται δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Στην ερώτηση αν είμαι υπέρ ή κατά της αποποινικοποίησης των έστω μαλακών ναρκωτικών ουσιών, δηλώνω κατά.
Γιατί πιστεύω πως αν η κάνναβη γινόταν ελεύθερη προς πώληση όλο και περισσότεροι νέοι θα δοκίμαζαν «για πλάκα» όπως όλοι μας λίγο πολύ δοκιμάσαμε στα σχολικά μας χρόνια το «αθώο» τσιγάρο. Τώρα που απαγορεύεται δια νόμου πολύ θα το σκεφτόταν ένα παιδί να μπλέξει στα παρακυκλώματα της παράνομης διακίνησης, ίσως να μην είχε πρόσβαση στον «έμπορο» ή να μην τολμούσε από φόβο προς τους δικούς του να «μπλέξει».
Υποστηρίζεται ακόμη πως η αντιαπαγορευτική πολιτική που εφαρμόστηκε σε κάποιες χώρες (Ολλανδία) έφερε ικανοποιητικά, μειωμένα αποτελέσματα νέων χρηστών ναρκωτικών ουσιών. Το ότι συνέβη σε μία χώρα δεν εγγυάται κανείς πως η ίδια τακτική θα φέρει παρόμοια αποτελέσματα και οπουδήποτε αλλού. Πόσω μάλλον στην Ελλάδα που οι νέοι αργούν να «απογαλακτιστούν» από τις οικογένειές τους και θεωρούν τις «συνήθειες» των άλλων εθνών trendy και πολύ «προχώ(ρημένες)».
Πάντως, σε όσους τους κατηγόρησαν πως εκμεταλλεύτηκαν το άσυλο του πανεπιστημιακού χώρου για να διοργανώσουν το κανναβικό φεστιβάλ, οι ίδιοι οι διοργανωτές απαντούν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς πέρσι το φεστιβάλ είχε λάβει χώρα στον Ιππόδρομο και την πρώτη χρονιά στο Πεδίο του Άρεως.
Όταν επέστρεψα στην εφημερίδα το πρώτο που με ρώτησαν ήταν αν είδα κάποιους να καπνίζουν «περίεργα» τσιγάρα… Δεν είδα, δεν γνωρίζω. Μια θετική απάντηση θα αποτελούσε «είδηση»…