Σε μια δημοκρατία, ο Πρωθυπουργός και μάλιστα για μια ημέρα είναι τρίχες κατσαρές. Ειδικά εάν μιλάμε για τον τωρινό Πρωθυπουργό, που όπως και να το κάνουμε έχει ένα θεματάκι συννενόησης. «Σεμνά και ταπεινά» λέει εκείνος, διεστραμμένα και αλαζονικά δρουν αυτοί. Άντε να τους εξηγήσεις μέσα σε μια μέρα. Οπότε μάλλον θα έβλεπα όλη μέρα dvd. Μια απ’ τα ίδια, δηλαδή. Θα μπορούσε φυσικά να τεθεί σωστότερα το ερώτημα: «τι θα κάνατε αν ήσασταν μονάρχης για μία ημέρα»;
Ε λοιπόν θα άλλαζα το πολίτευμα. Θα έφερνα στην Ελλάδα την Δημοκρατία. Σιγά την καινοτομία θα μου πείτε. Σιγά που έχουμε Δημοκρατία θα σας πω. Η Δημοκρατία που θα θέσπιζα δεν θα ήταν κουτσουρεμένη αλλά ολόκληρη. Ναι μεν πολυφωνία, ψήφος και ισότητα αλλά… και όστρακα. Πολλά όστρακα. Όση δύναμη θα είχε ο πολίτης να ψηφίσει τους ικανούς, άλλη τόση θα είχε να τους εξοστρακίσει. Διότι η ψήφος δεν έχει κανένα απολύτως νόημα αν δεν ενέχει την τιμωρία για τους ανίκανους. Την αληθινή τιμωρία δηλαδή και όχι την φαινομενική εκείνη τιμωρία που πριμοδοτεί ες αεί αποτυχημένους πολιτικούς, που ορίζει «επίτιμους» τους αποδεδειγμένα επικίνδυνους και πατώντας στη λήθη ή το θρησκευτικό πνεύμα δίνει βήμα σε όλους, ανεξαρτήτως εγκλημάτων να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη. Με λίγα λόγια, θα άφηνα τη Δημοκρατία να δουλέψει όπως γεννήθηκε: γυμνή, με κόστος. Κόστος χρειάζεται η πολιτική. Συνέπειες.
«Πολίτες στην εξουσία»
Ελεύθερος Τύπος
5/09/07
