Το ποσοστό αυτό είναι σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς το πόσο λίγο χρόνο περνούν τα παιδιά στις παιδικές χαρές σήμερα. Και στις μισές περιπτώσεις τα ατυχήματα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από πλευράς σχεδιασμού και εξοπλισμού, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Ατυχημάτων (ΚΕΠΠΑ).
Σε μελέτη για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπολογίσθηκε ότι 70.000 άτομα κάθε χρόνο διακομίζονται στα επείγοντα ιατρεία των νοσοκομείων εξαιτίας ατυχήματος με κούνια. Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι επτά στους δέκα τραυματισμούς που συμβαίνουν στον χώρο της παιδικής χαράς οφείλεται σε πτώση. Ένα στα πέντε παιδιά μάλιστα, χρειάζονται να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο και τα τραύματα είναι συνήθως κατάγματα, διασείσεις και εξαρθρήματα.
Τα στοιχεία όμως του ΕΛΟΤ δείχνουν ότι πολύ λίγοι δήμοι απ’ όλη την Ελλάδα είναι αυτοί που έχουν μεριμνήσει να ενημερωθούν και να διαμορφώσουν τις παιδικές χαρές με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές που έχουν τεθεί.
«Δεν είχαμε τις απαιτούμενες γνώσεις ως Τεχνική Υπηρεσία σχετικά με τις προδιαγραφές που θα πρέπει να έχουν οι παιδικές χαρές, γι αυτό ζητήσαμε από τον ΕΛΟΤ να επισκεφτεί τον δήμο μας και να κάνει τις πρέπουσες υποδείξεις» δηλώνει η κυρία Κωνσταντίνα Βελόνα, υπεύθυνη Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου Ηλιούπολης.
Οι δήμοι Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Ηλιούπολης, Αργυρούπολης, Κω, Νέας Μάκρης και Ασπροπύργου είναι αυτοί που ήδη έχουν αναπλάσει ή ξεκινήσει την αναδιαμόρφωση των παιδικών χαρών. «Αντικαταστήσαμε τα παλαιά παιχνίδια, περιφράξαμε τους χώρους παιχνιδιού με καλαίσθητα κιγκλιδώματα και κάναμε βελτιωτικές αλλαγές στο έδαφος μερικών, έτσι ώστε τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια» αναφέρουν οι υπεύθυνοι της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου Νέας Μάκρης.
Τα όργανα αναρρίχησης, η τσουλήθρα και οι κούνιες φαίνεται να είναι τα πλέον υπεύθυνα όργανα πρόκλησης ατυχημάτων από πλευράς εξοπλισμού, λιγότερο δε η αμέλεια από μέρους των γονέων, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΚΕΠΠΑ.
Πολύ συχνά παρατηρούνται φθορές στα όργανα κυρίως λόγω παλαιότητας, έλλειψης συντήρησης και φύλαξης. Οι σύμφωνες με την Ευρωπαϊκή Ένωση προδιαγραφές για τις παιδικές χαρές δεν πληρούνται ή ο χώρος όπου έχει εγκατασταθεί η παιδική χαρά δεν είναι κατάλληλος. Αν οι προδιαγραφές ασφαλείας τίθεντο σε εφαρμογή, θα αποτελούσαν μια σημαντική παράμετρο πρόληψης κατά των τραυματισμών.
Μαρτυρίες
«Υποτίθεται πως φέρνουμε τα παιδιά για να παίξουν, να τρέξουν και να χαρούν μόνο που εμείς, οι κηδεμόνες τους, είμαστε αναγκασμένοι να τα ακολουθούμε σε κάθε τους βήμα, “μη το ένα και μη το άλλο”. Υπάρχουν και όμορφες παιδικές χαρές, δε λέω, αλλά τις περισσότερες σίγουρα δεν τις έχουν φτιάξει γονείς. Γιατί οι κατασκευαστές δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν ότι το χαλίκι για παράδειγμα δεν ενδείκνυται να καλύπτει το περιβάλλον των παιδικών χαρών. Ο μικρός μου εγγονός, ο Βασίλης, πριν δυο χρόνια έπεσε από ένα παιχνίδι στο έδαφος και έσκισε το κεφάλι του, επειδή είχε ξεμείνει κάποιο αιχμηρό αντικείμενο στα χαλίκια. Αν είχε κάποιο άλλου είδους δάπεδο, το παιδί δεν θα είχε χτυπήσει τόσο πολύ ώστε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για να του κάνουν ράμματα».
Άντα, γιαγιά 5χρονου Βασίλη
«Η φύλαξη στις παιδικές χαρές είναι ανύπαρκτη, όποιος θέλει μπορεί να μπει και να "λεηλατήσει" το χώρο. Συνεπώς, αν χαλάσει ένα παιχνίδι, κάποια κούνια ή τσουλήθρα, δεν θα το αντιληφθεί κανείς αρμόδιος εγκαίρως ώστε να αντικατασταθεί. Συνήθως γίνεται πρώτα το ατύχημα και ύστερα τρέχουν όλοι να διορθώσουν τα πάντα. Οι ταμπέλες απαγορεύουν να μπαίνουν στις παιδικές χαρές επισκέπτες με τα κατοικίδιά τους, που στο κάτω κάτω είναι δεμένα και δεν πρόκειται να ενοχλήσουν τους υπόλοιπους, αλλά “επιτρέπεται” να εισέρχονται αδέσποτα, που μπορεί να φέρουν ασθένειες, να λερώσουν το χώρο με ακαθαρσίες ή και να επιτεθούν σε κάποιο μικρό παιδί. Το λιγοστό γκαζόν που έχει απομείνει ποτίζεται νωρίς το μεσημέρι, όμως κάτω από τις κούνιες σχηματίζονται λακκούβες, όπου λιμνάζει το περίσσιο νερό. Είναι απαράδεκτο να αδιαφορούν για τους χώρους που έχουν σχεδιαστεί για να παίζουν τα παιδιά. Στην ουσία στερούν από αυτά το δικαίωμα τους στο παιχνίδι».
Λυδία, μητέρα 5χρονου Βασίλη
Συμβουλές πρόληψης από Κέντρο Αντιμετώπισης Παιδικού Τραύματος
Οι Παιδικές Χαρές πρέπει να είναι πάντα περιφραγμένες σωστά για να μην έχουν τα παιδιά εύκολη πρόσβαση στο δρόμο και η είσοδος πρέπει να μένει μόνιμα κλειστή (πόρτα με σούστα και σύρτη). Το έδαφος στις Παιδικές Χαρές θα πρέπει να μπορεί να απορροφά την ενέργεια μίας πτώσης. Ορισμένες εναλλακτικές λύσεις είναι το γρασίδι, ο κοκοποιημένος φλοιός πεύκου (τουλάχιστον 15 εκατοστά βάθος), το μπιζελοχάλικο (μέγιστο μέγεθος κόκκου 6 μμ, η άμμος (στρώμα πάχους 25 εκατ.) και οι πευκοβελόνες ή φύλλωμα δέντρων (στρώμα πάχους 10 εκατ.). Κάθε υλικό πρέπει να ανακατεύεται μία φορά την εβδομάδα, να συμπληρώνεται και να καθαρίζεται από ξένα σώματα. Να αποφεύγεται, πάση θυσία, το τσιμέντο και η άσφαλτος. Όσον αφορά στα παιχνίδια, υπάρχουν σιδερένια, ξύλινα και πλαστικά. Όλα χρειάζονται πολύ καλή συντήρηση, γι αυτό ένα μόνιμο συνεργείο συντήρησης πρέπει να «φρουρεί» τις Παιδικές Χαρές. Το ξύλο αν δεν συντηρείται συχνά εμφανίζει αγκίδες και το σίδερο στον ήλιο πυρώνει. Όσο ασφαλής και να είναι μία Παιδική Χαρά δεν παύει να είναι επιτακτική ανάγκη η συνεχής επίβλεψη των παιδιών. Οι γονείς πρέπει να μαθαίνουν στα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία να προφυλάσσονται από τους κινδύνους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε στα παιδιά μας να παίζουν ελεύθερα και να χαίρονται το παιχνίδι. Εξάλλου έτσι μαθαίνουν και ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν τις ικανότητές τους. Είναι τελικά ζήτημα κοινής λογικής.
Μαρία Κ.
Ελεύθερος Τύπος
8/10/2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου